Gouden randjes

Fan

Ik ben fan van Patty Golsteijn en fan zijn van iemand maakt je kwetsbaar kom ik achter. Want nu wil het geval dat Patty momenteel maar 51 mensen op Twitter volgt en sinds 23 februari ben ik 1 van die gelukkige 51. Ik heb geen flauw benul wat ik goed heb gedaan, zodat ze me is gaan volgen. Maar nog veel minder benul wat ik moet doen sinds ze me volgt. Ik voel me namelijk vereerd. Ja, echt. Wanneer je als fan wordt gevolgd door een van je helden dan is dat nogal een dingetje. Dat maakt dat ik vanaf 23 februari graag iets wil tweeten dat Patty interessant, gaaf of cool vindt. Ik heb een soort tweetersblock. Niet dat ik niet tweet, maar ik ben me er extra bewust van wat ik tweet en dat dat lang niet altijd heel boeiend is.

Bijzonder
De dag dat ze besluit dat het tijd is om iemand anders te volgen wordt een belangrijke. Ga ik me afgewezen voelen? Nadenken over welke tweets de plank hebben misgeslagen? Fan zijn is net zoiets als in een relatie zitten, ik vind het ergens hilarisch dat dit me bezig houdt. De verhalen die ik maak rondom 1 nieuwe volger op Twitter ;-). Wat Patty bewust of onbewust heel slim doet is het creeëren van een gevoel van exclusiviteit. Ik voel me extra bijzonder omdat ze mààr 51 mensen volgt. Bovendien voel ik me echt gezien, want ik verdwijn niet tussen de 3000 andere gevolgden. Er zijn nog een aantal mensen van wie ik fan ben en die mij volgen op Twitter, maar daar heb ik dus een ander gevoel bij. Ik hou ervan als iets een gouden randje krijgt, persoonlijk wordt en daardoor dichterbij komt. Ik word blij van een ketting bestellen waar een handgeschreven kaartje bij zit, zoals deze van Applepiepieces (geniale naam trouwens).

Moe
Misschien dat ik daarom momenteel ook zo moe wordt van alle marketing die ik zie (en zelf ook deels inzet, make no mistake) omdat ik daarin precies herken wat ik heb geleerd tijdens een marketing training. E-books met 7 geheimen om meer klanten te krijgen. Gratis strategie sessies. Beslis vandaag nog voor deze korting acties. Een pot nat. Net als dat mijn vermoeidheid toeslaat op netwerkevents waarbij mensen het nog steeds presteren om alleen maar te zenden i.p.v. de ander uit te nodigen in het gesprek. Misschien is dat hoe marketing momenteel voor mij voelt, als puur zenden. Ik zou zo graag willen dat ik het weer anders inricht. Met juist iets unieks, iets extra’s. Vroeger stuurde ik met kerst de trainers met wie ik werkte een handgeschreven en handgemaakt kaartje. Ik ben daarmee opgehouden omdat het me teveel werk kostte. Ik ga me de komende tijd beraden op marketing die weer bij mij en mijn klanten past, mooi zetje in de goeie richting naar aanleiding van een follow op Twitter, dank je wel Patty.

http://applepiepieces.com/
http://pattygolsteijn.com/